حسین جلالی از چهره‌های شناخته شده صنعت دریایی کشور است، که هم اکنون به عنوان مدیرعامل شرکت مهندسین مشاور آب نیرو مشغول به فعالیت است. وی با توجه به زمینه فعالیت خود از نزدیک با چالش‌های دریایی کشور درگیر بوده است. در گفت‌و‌گوی پیش رو، وی بیشتر از وضعیت فعلی این شرکت و شرکت‌های دریایی در دوران پساتحریم سخن گفته است.
1- مهمترین وظیفه آن مجموعه چیست و حوزه فعالیت شما بیشتر در چه مناطقی است؟
در دهه اخیر، مهمترین وظیفه این شرکت، عبارت است از فعالیت در حوزه سد سازی، تامین آب، خطوط انتقال آب و شبکه‌های آبیاری، زهکشی تحت فشار، خدمات مهندسی برای محیط زیست، شبکه جمع آوری برای فاضلاب و تصفیه خانه مربوط، حوزه‌های اجرای سد‌ها و شبکه، که عمدتا در استان‌های کردستان، فارس، سمنان، لرستان، مازندران، خوزستان و آذربایجان غربی بوده است. در میان طرح‌های مطالعاتی ۵۶ مورد مطالعه مرحله یکم سد و ۱۲ مورد فاز ۲ شبکه آبیاری و ۲۸ مورد فاز ۲، که از حدود ۱۹ دستگاه ساختمان سد ساخته شده است و تحویل و یا در شرف تکمیل است. (کمبود اعتبار سبب به طول انجامیدن آن‌ها شده است)
اما در سال‌های ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۵ فعالیت‌هایی در زمینه کارهای دریایی، موج شکن‌ها و سازه‌های ساحلی از جمله کارخانه بزرگ کشتی سازی خلیج فارس، کارخانه کشتی سازی ندسا در بوشهر، بزرگراه دریاچه ارومیه که پل‌های ساحلی طرفین دریاچه طراحی شده برای تامین گردش آب ساخته نشده و فقط حفاظت هیدرولیکی بدنه ۱۳ کیلومتری بزرگراه و پل میانی به طول حدود ۱۴۰۰ متر ساخته شده و مطالعات زیست محیطی کاملی برای آن نیز تدوین شده بود.
2-ظرفیتهای جمهوری اسلامی ایران در حوزه فعالیت شما چیست و برای توسعه این ظرفیت چه پیشنهادی دارید؟
چون رتبه بندی کارهای دریایی در سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور در سال ۱۳۸۴ مسترد گردیده است، فعلا در زمینه تامین آب (ساختمان سد‌ها و نیروگاه‌ها) و شبکه آبیاری و سامانه انتقال آب و غیره متمرکز است و به علت کمبود اعتبارات بسیاری از شبکه‌های آبیاری و سامانه انتقال آب شرب سد‌ها باقیمانده، که می‌بایست تکمیل شود. مسلما خطوط انتقال آب شرب نسبت به کشاورزی در اولویت است.
3- با توجه به شرایط پیش آمده در وضعیت سیاسی و اقتصادی کشور در طول یکسال گذشته، پیش بینی و ارزیابی شما از وضعیت امور دریایی در دوران پساتحریم چیست؟ مجموعه شما چه برنامههایی در این زمینه درنظردارد؟
وضعیت امور دریایی به دلیل دولتی بودن بسیاری از شرکت‌های خدمات رسان و نبود اقتصاد رقابتی و شفاف سازی فعالیت‌ها و مهم‌تر از همه تغییرات متناوب و نامناسب مدیریت دولتی که در ۸ سال گذشته بد‌ترین شرایط را بوجود آورد، صدمات شدیدی را به این صنعت وارد نموده است. بویژه آنکه بطورعام از فعالیتهای صنعت کشتی سازی داخل کشور حمایت نشده است و کوشش‌های دولت‌های هفتم و هشتم به باد رفت و تجدید آن به علت عقب ماندگی و صدمات وارده، حالت غیرممکن را به خود گرفته است.
به هر حال صنعت کشتی سازی بسیاری از صنایع جانبی را بدنبال دارد که علاوه بر اشتغال فراوان و بالا بردن توان اقتصادی، موتور مولدی برای صنایع دریایی خواهد بود.
4- چشم‌انداز آینده امور دریایی در ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
کلیه امور، بخصوص کارهای بزرگ و پیچیده مدت زمانی را به مطالعات گسترده و برنامه ریزی دقیق و پایش اجرای برنامه، توام با نظارت‌های مستمر ستادی نیاز دارد. برای صنایع دریایی به علت گستردگی و نیاز به برنامه مزبور در مورد حمل و نقل دریایی و ریلی و تاسیسات مربوط و غیره مطرح است، که این پازل به نحوی تدوین و اجرا و توسعه آن مورد پیگیری‌های مستمر باشد و از نظر قوانین جدید جهت برطرف نمودن کلیه موانع مربوط به اقتصاد آزاد و فعالیتهای حرفه‌ای مربوط، در سواحل آبی جنوبی و شمالی و راه‌های ارتباطی بین آن‌ها لازم است مورد بررسی قرار گیرد.
5- در پایان هرگونه پیشنهاد و نقطه نظر سازندهای در نظر دارید، ارائه نمائید.
با توجه به شرایط بسیار سخت و قوانین دست و پاگیر فعلی که عموما برای تصدی گری دولتی و با تفکر عموما وارداتی و وابستگی، طراحی و پیاده سازی شده است لازم است که همکاران گرامی با هم اندیشی نقشه راه رسیدن به فضای اقتصادی توسعه محور و رهایی از فرهنگ وارداتی و وابستگی، مورد بحث و تدوین قرار گیرد.
